Βραχιολάκια με "στρας"

Ψάχνοντας να βρώ στοιχεία για να κάνω βραχιολάκια το μάτι μου έπεσε πάνω σε κάποια ψαράκια με στρας (και ειδικά το δικό μου μάτι όπου στρας εκεί θα πέσει)

απλώνοντας το χέρι μου όμως να τα πάρω σκέφτηκα

 "γιατι να μην δοκιμάσω να κάνω δικά μου στοιχεία? Εξ ολοκλήρου χειροποίητα?"

'Ετσι κι έγινε επιστρέφοντας σπίτι πήρα σύρμα αλπακά σχημάτισα μικρά ψαράκια και τα σφυρηλάτησα για να τους δώσω επίπεδο σχήμα, έδεσα πάνω τα στρας με κηρωμένο νήμα..

και τελείωσα τα βραχιολάκια

δένοντας τα με την τεχνική του "μακραμε"

είχα όμως ακόμα πολλές σειρές με στρας και έτσι

έφτιαξα ένα τυλιχτό βραχιόλι με δέρμα...

δύο  βραχιολάκια με στρας τα οποία αντί για δέρμα είπα να δοκιμάσω

να τα κάνω με χοντρό καουτσούκ! και κεραμικές χάντρες για κούμπωμα!

και τρία ακόμα πάλι με καουτσούκ και μεταλικό κούμπωμα

όλα στα χρώματα του καλοκαιριού!!!

Μέταλλο και υγρό γυαλί

Το  τελευταίο διάστημα πειραματίζομαι αρκετά με το μέταλλο και το υγρό γυαλί και λέω πειραματίζομαι γιατί οι γνώσεις μου και στα δύο και κυρίως στο μέταλλο είναι βασικές!
 Όλα τα σχέδια είναι κομμένα με ψαλίδι μιας και ακόμα δεν έχω μάθει να χρησιμοποιώ σέγα!

Τα σχόλια δικά σας!!!

 

Ορύχαλκος

 

Αλπακάς

 Αλπακάς

Αξία??...... Ανεκτίμητη!!

  Και πως να μην μην έχει ανεκτίμητη αξία όταν το δώρο που παίρνεις προσφέρεται απο δύο τόσο δα μικρά χεράκια με τόσο αυθορμητισμό και ανιδιοτέλεια???

Πέρισυ το καλοκαίρι στην παραλία ο γίος μου παίζοντας βρήκε  μια πετρούλα που είχε σχήμα καρδιάς! Ο ενθουσιάσμος και η χαρά του ήταν τόσο μεγάλη που έτρεξε αμέσως κοντά μου λέγοντάς μου :"Ορίστε μανούλα μου, στο χαρίζω είναι μια καρδιά!!!" Είναι αδύτατον να μπορέσω να σας περιγράψω την συγκίνηση και όλα αυτα τα συναισθήματα που ένιωσα εκείνη την στιγμή!!!
Επιστέφοντας στο σπίτι προσπάθησα να σκεφτώ, πως θα έφτιαχνα κάποιο είδος μενταγιον με αυτή την πέτρα για να μπορώ να την φοράω! Δεν έβρισκα κάτι όμως που να μου αρέσει! Εκείνο το διάστημα είχα αρχίσει μόλις να κάνω τα πρώτα βήματα στη δημιουργία κοσμημάτων και οι γνώσεις μου ήταν πολύ βασικές! Αρκέστηκα λοιπόν στο να περάσω μόνο λίγο βερνίκι στη πέτρα για να της δώσω μια έξτρα γυαλάδα... και παρέμεινε και αυτη στο κουτί μαζί με τα υπόλοιπα πράγματα των παιδιών που φυλάω.

  Την Παρασκευή λοιπόν ο γιος μου επιστρέφοντας απο το σχολείο και κρατώντας στα χέρια του μια πανέμορφη καρτούλα που φτιάξαν με την δασκάλα και τα υπόλοιπα παιδιά για την Γιορτή της Μητέρας με ρώτησε: " Μαμά θυμάσαι που σου είχα χαρίσει πέρισυ μια πετρούλα που είχε σχήμα καρδιάς?". Αυτό ήταν και η αφορμή! πήρα λοιπόν τα πενσάκια μου, τα συρματά μου, και ίδου...

με υπερηφάνεια σας παρουσιάζω το δώρο μου για την Γιορτή της Μήτέρας!!!

Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες

και να χαιρόμαστε τις δικές μας!!!

Καλό μήνα! Καλή Πρωτομαγιά!

Και φυσικά όπως προστάζει τούτη η μέρα..  η σημερινή ανάρτηση δεν μπορεί παρα να αναφέρεται σε τι άλλο?  Σε ένα στεφάνι!!! 
Ένα στεφάνι που σίγουρα δεν μοσχοβολά απο τα φρέσκα λουλούδια κάποιου αγρού αλλα είναι εξίσου φτιαγμένο με πολύ αγάπη και μεράκι!!!

Αμπελόφυλλα απο φύλλο χαλκού τα οποία μετά τα έκαψα για τους δώσω αυτό το χρωματικό αποτέλεσμα!!

Αυτή είναι και η συμμετοχή μου για τον διαγωνισμό Σπιρτόκουτο-Άρωμα γυναίκας